معرفی خودم

به نام خدا...

این روزها  روزهای قشنگ احساس کردن تو هست پسر عزیزم و خداوند کریم و مهربان رو به خاطر هدیه کردن تو به زندگی ما هزاران بار شکر کردم و خواهم کرد

من و همسرم سال 87 با هم ازدواج کردیم. از یه مدت قبل و تا همین زمستون پارسال هیچ کورسویی از امید به اینکه خداوند به من هم نظر کنه در من وجود نداشت

اما همسر عزیزم مدام بهم دلداری میداد که بالاخره روزی داشتنت رو جشن خواهیم گرفت و اون اتفاق شیرین بعد از 4 سال مداوا و در عین ناباوری من به وقوع پیوست

بعد از 3 بار عمل آی یو آی تو زیباترین هدیه شدی و از اینکه بعد از اینهمه حسرت صاحبت شدیم غرق لذتی بی شائبه هستم

از اینکه با انجام آی یو آي باردار شدم هیچوقت احساس دوگانه ای در من بوجود نیومده و هزاران بار خداوند رو شاکرم که دلش نخواست مرحله های پیشرفته تر رو امتحان کنیم و باز هم تکرار میکنم تصمیم گرفتم به تمام عزیزانی که با نازایی در حسرت یه نی نی دوست داشتنی هستند اطمینان خاطر بدم که هر مشکلی یک راهی دارد و هرگز نا امید نشن و به درمان ادامه بدن به امید اینکه پروردگار بخشنده دامن همه ی منتظران رو سبز کنه انشاا...

من خودم هیچ امیدی نداشتم و حتی وقتی از این آی یو آی برمیگشتیم مدام تو فکر ماه بعد بودم که باز هم این مراحل رو طی خواهم کرد و البته تقدیر خداوند رو نباید نادیده گرفت که شاید حکمتش چیز دیگه ای است

هرچند لحظه به لحظه اون روزها به سختی از یاد میره و آدم هرکاری میکنه باز هم نا امید هست و یجورهایی سخته که به خودت دلداری بدی و امیدوار باشی اما باز هم فقط و فقط شکر

ناگفته نماند تازه با فهمیدن اینکه یه فرشته پاک و معصوم تو دلت هست تازه راه شروع میشه و مسوولیت ها و البته استرس ها و خلاصه دلنگرانی ها شروع میشه ولی لذت احساس کردن حرکت جرقه مانندت اونقدر دلنشینه که یه مادر آرزو داره فرزندش رو با هر سختی و مرارت فقط و فقط سالم به دنیا بیاره و تو این راه از هیچ مشکلی نباید شکایت کرد و همواره شکرگذار بود