بد قول...
بد قول... سلام
سلام دوباره.سلام بعد از یک سال دوری.نمیدونم چرا دیگه نیومدم؟شاید فکر میکردم وبلاگ نوشتن آسون باشه.یا حداقل به نظرم میرسید اونقدر تبحر دارم که به محض اراده بیام و بنویسم ولی کار آسونی نیست شاید م من بلد نیستم و البته ذوق هنری هم میخواد که بیای و از زندگی ات بنویسی.
وای که اینجا به یه گردگیری اساسی نیاز داره.چقدر دور افتاده و خاموش به نظر میاد ! انشاالله که بتونم اینجا رو جلا ببخشم و ازش یه خونه امن واسه حرفهای دلم بسازم
یشتر از یک سال هست که نیومدم و باید بابت این بدقول بودنم از خودم معذرت بخوام.
مدت هاست خواننده خاموش وبلاگ ها هستم تا اینکه بعد از مدت ها تصمیم جدی گرفتم که بیام و دوباره از نو بسازم اینجا رو
بعد از آخرین پست قند عسلم پسر نازنینم آرش زندگی من فرشته معصومم 23 مهر 1392 چشمهاشو به این دنیا باز کرد و روح حیات به دنیای ما بخشید.
خداوندا بخاطر همه نعمت هات سپاسگذارتم
آرزو میکنم بتونم دوستان خوبی پیدا کنم.یا حق...
خیلی کار خوبی کردین دوباره اومدین من اولا خیلی زود به زود مینوشتم البته منم نه تبحر دارم نه متخصصم و نه چیز دیگه فقط یه مادرم که میخوام خاطرات دخترم رو یه جا جمع کنم چرا تو اینترنت؟چون میتونم دوستایی همچون شما داشته باشم و به موقع از تجربه هاتون استفاده کنم
اگه اجازه بدین منم شما رو به لیست دوستام اضافه میکنم خوشحالم که یکی مثل شما جز دوستامه
